“Inmiddels weet ik dat ik een mensenmens ben. Ik ben meer op de mens gericht dan op het product dat ik aan het maken ben.” Na verschillende technische beroepen volgt Roy van Raaij (46) nu met plezier de beroepsbegeleidende leerweg (BBL) binnen Azora.

“Aan het einde van een werkdag denk ik: heerlijk, ik heb iets kunnen betekenen voor de mensen.” Het werken en leren in de zorg geeft Roy een goed gevoel. “Ik ben onlangs eerstverantwoordelijke verzorgende (EVV’er) geworden van een bewoner. Ik bezocht deze mevrouw op de plek waar zij verbleef, voordat ze bij ons werd opgenomen. Ook had ik gesprekken met haar dochters over passende zorgverlening. Wat doen wij en wat kan ze nog zelf? Het gaf me meer voldoening dan ik ooit had in mijn werk in de technische sector.”

Nieuwe uitdaging
Roy werkt de eerste helft van zijn carrière als gasturbinemonteur, machinebankwerker en mechanisch werker. “Na zeven of acht jaren werken binnen een bedrijf bekroop me vaak een onrustig gevoel. Ik haalde geen voldoening meer uit mijn werk, kende het vak wel en baalde van de beperkte doorgroeimogelijkheden. Was dit wat ik tot mijn 68e ging doen? Toen een beroepsmatige functie als postcommandant binnen de brandweer ook nog verviel, nam de twijfel toe en wilde ik het liefst een nieuwe uitdaging.”

Uit de loopbaantests kwam naar voren dat de zorg en het onderwijs bij me pasten. Die uitslag was wel even gek voor me, maar mijn zus zei meteen: ‘Jawel, de zorg is echt iets voor jou.’'
 

Een dag meelopen in de zorg
“Mijn vrouw moedigde me aan om nu eens écht te onderzoeken wat ik wilde. Bij de jobcoach van een detacheringsbureau deed ik allerlei loopbaantests. Welk beroep paste bij me? Daar kwam uit dat de zorg en het onderwijs bij me pasten. Die uitslag was wel even gek voor me, maar mijn zus zei meteen: ‘Jawel, de zorg is echt iets voor jou.’ Daarbij kwam dat ik vanwege mijn gezin graag parttime wilde werken en ik wist dat dat in de zorg meer geaccepteerd was. Ik trok de stoute schoenen aan en benaderde verschillende zorgorganisaties. Ik belde, legde mijn situatie uit en vroeg of ik een keer mocht meelopen. Zodoende kwam ik bij Azora terecht.”

Azora legt hem in het eerste contact uit dat de groep die in februari met de opleiding tot verzorgende individuele gezondheidszorg (VIG) start, al rond is. “Voor mij was dat geen probleem, ik had geen haast. Ik onderzocht nog of de zorg bij me paste en welke doelgroep mij in dat geval het meeste aansprak.” Hij loopt een dag mee in de zorgverlening op Azora’s multiculturele afdeling Ravza binnen Antonia. “De medewerkers met wie ik die dag meeliep, zeiden gelijk: ‘Jij bent een goeie.’ Ik vond dat fijn om te horen, want ik vond het zelf ook echt heel leuk. Azora belde me gelijk die avond op dat ze plek voor me maakten in de opleidingsgroep van februari.” Hij lacht. “Ja, dat ging wel wat vlug. Maar ik had inmiddels mijn pensioenoverzicht bekeken en zag dat ik precies op de helft van mijn werkzame leven was. De tweede helft wilde ik graag iets anders doen.”

Combinatie werk, studie en gezin
Na dat gesprek kiest Roy dus definitief voor de zorg én voor Azora. “Van alle zorgorganisaties waar ik meeliep, sprak Azora me het meest aan. Ik weet niet precies waarom, het was een gevoel. Ik voelde me er thuis en merkte er dat ik op mijn gemak was binnen de ouderenzorg. Ook vond ik het fijn dat ik bij Azora tot VIG geschoold werd, want dat gaf me net wat meer mogelijkheden dan de opleiding tot medewerker maatschappelijke zorg (MMZ) die andere zorgorganisaties aanboden.”

Eenmaal in de opleiding vraagt het BBL-traject wel de nodige inspanning. “Het kost een hoop vrije tijd. Door het inkomen van mijn vrouw kán ik voor een BBL-traject in de zorg kiezen, maar het moet thuis wel kunnen. Je wilt ook je huishouden draaiend houden en eten op tafel zetten. Ik werk nu in de zorg, maak mijn huiswerk en doe mijn best om dingen op tijd af te hebben. Daarnaast hebben mijn vrouw en drie kinderen natuurlijk ook nog gewoon mijn aandacht nodig.”

'De medewerkers met wie ik die dag meeliep, zeiden gelijk: ‘Jij bent een goeie.’ Ik vond dat fijn om te horen, want ik vond het zelf ook echt heel leuk. Azora belde me gelijk die avond op dat ze plek voor me maakten in de opleidingsgroep van februari.'

Blij met de overstap
“Ik weet nu dat ik een mensenmens ben: ik ben meer op de mens gericht dan op een product dat ik aan het maken ben. Ik houd van mensen om me heen en ben graag met anderen in contact. Als commandant bij de vrijwillige brandweer leidde ik een post en merkte ik dat mensen met me praatten over persoonlijke dingen, bijvoorbeeld een huwelijk dat slecht liep. Ik wilde zelf ook graag die persoon zijn waar mensen bij terecht konden als ze vragen of een luisterend oor nodig hadden, want daar haalde ik mijn energie en voldoening uit.”

Hij is blij dat hij de stap van een technisch beroep naar de zorg heeft gezet. “In februari 2021 begon ik met de BBL-opleiding en momenteel zit ik in mijn examenperiode. Ik hoop dit najaar op een woning voor mensen met ernstige somatische problematiek binnen Debbeshoek af te studeren. Mijn eerste stage was op een psychogeriatrische afdeling en ik denk nog steeds dat ik ‘een PG-mens’ ben. Maar de somatiek bevalt me ook erg goed, omdat je wat meer gesprekken met de bewoners hebt. Voor nu heb ik met mijn teammanager afgesproken: eerst examen doen, dan op gesprek en daarna kiezen.”