Hoe zorgen we voor een fijne woon- en werkomgeving? Hoe houden we het werk leuk voor de medewerkers? Hoe houden we onze zorg betaalbaar? Anouk Wools is teammanager en buigt zich over dit soort vragen. ‘Gelukkig zet iedereen zich binnen Azora gezamenlijk in voor die fijne woon- en werkomgeving, nu en later.’  

‘Eigenlijk maak ik als teammanager een vertaalslag van het beleid vanuit het managementteam richting mijn medewerkers,’ vertelt Anouk. ‘Ik ben daarbij verantwoordelijk voor de personeelszorg en bedrijfsvoering op de afdelingen waar ik werkzaam ben. Onder een afdeling vallen dan zowel de bewoners, familieleden als medewerkers.’ Anouk geeft leiding aan vijf teams, waaronder drie zorgteams binnen woonzorgcentrum de Bettekamp in Lichtenvoorde, een team van coördinerend verpleegkundigen binnen de Bettekamp en woonzorgcentrum Den Es in Varsseveld en de planners op die beide locaties. 

'Als ik ‘s morgens naar mijn werk rijd, weet ik niet hoe mijn dag eruit gaat zien.’

Ze houdt erg van de dynamiek in haar werk. ‘Als ik ’s morgens naar mijn werk rijd, weet ik niet hoe mijn dag eruit gaat zien. Natuurlijk heb ik wel agendapunten en een bepaalde structuur. Ik weet wat er speelt en wat er op dat moment belangrijk is. Maar er kan ineens iets zijn met een van onze bewoners, waardoor er met spoed een multidisciplinair overleg moet plaatsvinden. Of een medewerker belt en zegt: “Ik ben ziek.” Dan denk ik met de planners mee hoe we dat gaan oplossen. Op andere dagen sta ik een familielid te woord. Ik kom doorgaans tijd tekort en daar hou ik juist van.’ 

'Ik voel daarbij veel waardering voor wat ik doe vanuit bewoners en collega's. Dan weet je dat je het ergens voor doet.'

De juiste keuzes 
Zij werkt ook aan projecten en neemt deel aan werkgroepen binnen Azora. Bijvoorbeeld het veelomvattende nieuwbouwproject De Bettekamp: ‘Daarvoor verhuizen we volgend jaar 89 mensen van de tijdelijke locatie in Lichtenvoorde terug naar de Bettekamp in Varsseveld. Ik zorg er onder andere voor dat die verhuizing goed verloopt. En daar komt wel even wat meer bij kijken dan alleen een verhuisdoos inpakken. Bij eigenlijk het hele traject van nieuwbouw en alle voorbereiding en organisatie vooraf ben ik betrokken.’ Dat vindt ze geweldig om te doen. ‘Ik voel daarbij veel waardering voor wat ik doe vanuit bewoners en collega’s. Dan weet je dat je het ergens voor doet.’ 

Niet voor niets koos Anouk voor werken in de zorg. Ze wil werk doen waarmee ze anderen helpt. ‘Ik vind het speciaal dat ik iets mag betekenen in de laatste levensfase van een mens. Zeker de oudere medemens heeft vaak jarenlang voor ons gezorgd en maakte veel mee in het leven. Ik vind het fijn om van hen te leren en wil hen andersom een prettige laatste levensfase geven. Het betekent veel voor mij dat zij mij het vertrouwen geven dat ik daarin de juiste keuzes maak.’ 

De kleine dingen 
Ze merkt dat kleine dingen in de praktijk het verschil maken. ‘De mensen die in de Bettekamp wonen, zoeken elkaar op. Pas verzamelden de bewoners zich in ons Grand Café “De Schakel” waar de muziektherapeut piano speelde en een welzijnsmedewerker gymnastiekoefeningen met ze deed. Iedereen deed mee. Ik vind het dan zo bijzonder om te zien dat die saamhorigheid hier plaatsvindt. Ik geniet daar ontzettend van.’ 

Mensen wonen tegenwoordig langer thuis, waardoor zij doorgaans kwetsbaarder zijn als zij in een woonzorgcentrum komen wonen. Daar hebben zij vervolgens intensievere zorg nodig. Die veranderende ouderenzorg merkt Anouk maar al te goed. Hoe zorgen we voor een fijne woon- en werkomgeving? Hoe houden we het werk leuk voor de medewerkers? Hoe houden we onze zorg betaalbaar? Dat zijn vragen waar zij als teammanager nu al op anticipeert. ‘Het is wel een uitdaging om mijn werkzaamheden in 34 uur per week te proppen. Soms zou ik me in tweeën willen splitsen.’ 

'Mijn collega's voelen als een tweede familie. We doen het werk samen en gaan ervoor. Niet is te dol.'

Een tweede familie 
Gelukkig staat ze er niet alleen voor. ‘Mijn collega’s voelen als een tweede familie. We doen het werk samen en gaan ervoor. Niets is te dol. In coronatijd bouwden we tot half twee ’s nachts een cohort op. En ook bij ziekte onder collega’s staan anderen vaak meteen klaar. We zeggen elkaar altijd gedag als we elkaar tegenkomen en vragen hoe het gaat. Er is aandacht voor de bewoners én voor elkaar en zo zetten we ons samen in voor een fijne woon- en werkomgeving, nu en later.’  

Mensen vragen haar wel eens waarom ze driekwartier naar haar werk rijdt. Er zijn immers ook verpleeghuizen in Enschede en omgeving. ‘Nou, daarom dus. Omdat we binnen de Bettekamp zo’n prettige werksfeer hebben en omdat ik ervaar dat we het werk echt met z’n allen doen. We zetten ons vol in voor het leefplezier van en goede zorgverlening aan onze bewoners. Dat werken aan een gezamenlijk doel bevalt me heel erg goed.’